DUSZA LUDZKA w świetle paradygmatu kwantowego

Niemieckie „Seele” (dusza) wywodzi się od pra-germańskiego „saiwaz” (morze) i wynika z przekonania, że ludzkie dusze przed i po wcieleniu żyją w morzach. Paradygmat kwantowy uważa duszę ludzką za wieczny element stworzenia, stworzony przez Stwórcę zgodnie z wiecznością świata, przedstawiający część jego duszy. Człowiek- w myśl paradygmatu kwantowego- w głębi duszy „wie”, że jest wieczny i nosi w sobie potencjał wiecznego życia.
Dusza jest niezależna od czasu i przestrzeni, nieskończona, wielowymiarowa. Umożliwia człowiekowi wcielanie się, posiada nieograniczoną wiedzę i ma nielimitowany dostęp do wszystkich pól morfogenetycznych. Jako część duszy Stwórcy, jest wyposażona w jego wszystkie przymioty i charyzmaty, a także w bezinteresowną miłość. Jest częścią całości- jest ze wszystkim połączona / powiązana. Poprzez duszę, człowiek nosi w fizycznym ciele wieczność.

1. Dusza człowieka jest zorganizowaną strukturą stworzoną zgodnie z wiecznością świata przez Stwórcę. Jest wieczna i wielowymiarowa- oraz niezależna od czasu i przestrzeni.
2. Dusza wiąże człowieka ze Stwórcą i nosi w sobie / zawiera jego wiedzę.
3. Z duszy stworzone są umysł, świadomość i ciało fizyczne- przedstawienie duszy człowieka na poziomie materialnym.
4. Dusza znajduje się w stałym rozwoju.
5. Wiedza duszy jest przenoszona przez umysł do świadomości.

Share

Dodaj komentarz