Zasada holograficzna Gerhadus`ta Hooft`a

Laureat Nagrody Nobla, holenderski fizyk Gerhardus`t Hooft (Gerard`t Hooft) rozwinął pojęcie tzw. „zasady holograficznej”, którą- wychodząc od obrazów holograficznych (tworząc obraz hologramowy kieruje się promień laserowy na przedmiot- drugi zaś promień laserowy kieruje się na odbite światło pierwszego z laserów-uzyskując interferencję fal świetlnych, które są fotografowane; na końcu naświetla się powstały film światłem laserowym o takiej samej długości fal, jaka jest wybierana przy odbiorze, otrzymując trójwymiarowy obraz przedmiotu- czyli hologram)- rozszerzył na cały wszechświat. Zakłada ona, że każdy element i każdy system składowy kompleksowego systemu fizycznego odzwierciedla struktury całego systemu.
W odniesieniu do świata, zasada holograficzna oznacza, że żyjemy w holograficznym świecie, który odzwierciedla obejmującą wszystko świadomość (super-świadomość, lub „czystą świadomość”). Każdy pojedynczy punkt wszechświata „zawiera w sobie” cały wszechświat. Każda żyjąca istota, a nawet każdy kamień ma w sobie w związku z tym informację całego wszechświata i odbija ją.